چنانچه برای مدت کوتاهی در معرض اشعهی ماورایبنفش شدید قرار بگیرید، دچار نوعی آفتاب سوختگی موسوم به التهاب چشمی ناشی از اشعه ماورای بنفش خواهید شد. اشعه ماورای بنفش لایهی بیرونی چشم یعنی قرنیه را میسوزاند. ممکن است تا به حال این التهاب چشمی را با عنوان کوربرفی میشناختید زیرا این اتفاق معمولاّ در ارتفاعات رخ میدهد و در مواردی نادر در کنار دریا نیز اتفاق میافتد. خوشبختانه التهاب چشمی در عرض چند هفته بهبود مییابد، اما تا پایان بهبودی چشمها متحمل درد بسیار شدیدی میشوند.
از همه مهمتر، اشعههای ماورای بنفش با طول موج کوتاه و متوسط میتوانند وارد چشم شوند و به عدسی چشم و شبکیهی حساس که نور را دریافت میکنند، آسیب برسانند. علاوه برآن، قرارگرفتن مکرر در برابر اشعه ماورای بنفش، موجب تارشدن عدسی چشم میشود که این تاری آب مروارید نامیده میشود و مانع از عبور نور به داخل چشم میگردد و در نهایت منجر به کوری فرد میشود. در همین فرایند شبکیهی پشت چشم نیز آسیب میبیند. قرار گرفتن طولانی مدت در معرض نور خورشید با زوال سلولهای چشمی پیوند خورده است. همین امر یکی از عوامل کوری در بزرگسالان است.