وقتی یک وعده غذایی میل میکنید، حضور گلوکز، آمینو اسید و اسیدهای چرب در روده پانکراس را تحریک کرده تا انسولین را ترشح کند. انسولین بر روی سلولهای زیادی بر بدن مخصوصاً کبد، بافت چربی و عضلات اثر میکند.
انسولین به سلولها دستور میدهد تا فرمانهای زیر را انجام دهند:
جذب گلوکز، اسیدهای چرب و آمینو اسیدها
توقف شکستن گلیکوژن به گلوکز، چربی به اسیدهای چرب و پروتئین به آمینو اسیدها
شروع ساختن گلیکوژن از گلوکز، چربی از اسیدهای چرب و گلیسرول و پروتئین از آمینو اسیدها
فعالیت آنزیم لیپوپروتئین لیپاز به سطح غلظت انسولین در بدن بستگی دارد. اگر سطح انسولین بالا باشد بنابراین فعالیت لیپاز در سطح بالایی خواهد بود. اگر سطح انسولین پایین باشد، لیپاز غیر فعال میشود. سرانجام اسیدهای چرب از طریق خون در سلولهای چربی، عضلات و کبد جذب میشوند. در سلولهای چربی تحت تحریک انسولین، اسیدهای چرب به مولکول های چربی تبدیل شده و به عنوان قطرههای چربی در سلولهای چربی ذخیره میشوند.