در حال حاضر دو علامت اصلی را می توان برای افرادی که نیاز به پروتز گونه دارند مورد توجه قرار داد. مورد اول برای افرادی که است که گونه های به نسبت فربه دارند و مورد دوم مربوط به پیری چهره و صورت می باشد. دلیل اول معمولاً یک مسئله نژادی یا ژنتیک است که باعث می شود صورت فرد جذابیت کمتر نسبت به حالتی داشته باشد که استخوان گونه ها پیدا باشد. عمل پروتز گونه یا برجسته سازی گونه معمولاً بر روی افرادی انجام می شود که در سنین بین بیست تا چهل سال قرار دارند. عمل جراحی پروتز زیر شقیقه نیز بسیار شبیه به جراحی پروتز گونه است، با این تفاوت که اندکی پایین تر از استخوان گونه انجام می شود و به این ترتیب می توان آثار ناشی از افزایش سن و تورفتگی های ایجاد شده را درمان کرد. امروزه چهار عامل زیر را می توان به عنوان عوامل اصلی «پیری چهره» مورد توجه قرار داد:جمع شدن پوست، که باعث ایجاد تورفتگی در پوست می شود.
نور خورشید، که می تواند به کیفیت پوست شما آسیب وارد کند.
افتادگی، که باعث شل شدن پوست و افتاده به نظر رسیدن آن می شود.
کاهش حجم، که برای مثال باعث ایجاد گونه گود افتاده می شود.
انتخاب های موجود برای بهبود مشکل در این ناحیه
یکی از انتخاب های موجود در این رابطه مربوط به استفاده از مواد قابل تزریق است. به این ترتیب می توان از تزریق های موقت یا با دوام مناسب برای این ناحیه از بدن استفاده کرد. هر دوی این انتخاب ها در بلند مدت گران تر از حالتی هستند که برای رفع مشکل از ایمپلنت های دائمی استفاده شود.
در بعضی افراد انتقال و پیوند چربی می تواند یک انتخاب مناسب برای برجسته کردن گونه باشد. به هر حال معمولاً انتقال چربی دارای دوام و ماندگاری به نسبت کم است و تا 80% تزریق انجام شده با گذشت زمان تجزیه شده و از بین می رود و به همین خاطر عمل زیبایی پروتز گونه از قابلیت اتکای کمتری نسبت به سایر روش های موجود برخوردار است.
انواع ایمپلنت برای گونه گذاری
امروزه انواع مختلفی از ایمپلنت ها وجود دارد که به شکل های گوناگون برای بزرگ کردن ارتفاع گونه ها، پر کردن گود رفتگی زیر استخوان گونه یا به صورت ترکیبی برای انجام هر دو حالت درمانی فوق مورد استفاده قرار می گیرد. رایج ترین نوع ایمپلنت های امروزی از سری انواع پروتز گونه از سیلیکون ساخته می شوند. ایمپلنت های ساخته شده از سیلیکون برای سی سال مورد استفاده بوده است و هدف آنها ایجاد ایمپلنت های دائمی می باشد. همچنین ایمپلنت های سیلیکون دارای قابلیت پذیرش بسیار مناسب هستند و توسط بدن پس زده نمی شوند، اما برای اجتناب از عفونت آنها نیاز به مراقبت های خاص وجود دارد.از این ماده برای سال های طولانی در بدن و نیز در بسیاری از روش های درمانی و ابزارهای جراحی استفاده می شود. هنگامی که سیلیکون روی استخوان قرار می گیرد، بیمار آن را شبیه استخوان خود حس می کند. مزیت اصلی این ماده در اینست که با توجه به نرم بودن آن، می تواند با آناتومی بدن خود را تطبیق دهد و هیچگاه لبه تیز پیدا نمی کند. شاید بزرگترین مزیت این ماده در این موضوع باشد که اگر ایمپلنت سیلیکون نیاز به برداشتن یا جایگزینی داشته باشد، امکان انجام عمل برداشتن پروتز گونه به سادگی وجود دارد. برخی از ایمپلنت ها از پلی اتیلن متخلخل ساخته می شوند و بطور بالقوه می توانند مشکلات زیادی در زمان نیاز به برداشتن یا جایگزینی آنها در صورت نیاز ایجاد کنند. این ایمپلنت ها امکان رشد بافت نرم را فراهم می کنند و در زمان برداشتن باعث خارج شدن بافت و یا خالی شدن بافت نرم می شوند. در زمان خارج کردن ایمپلنت نباید بافت و عضلات متصل به آن خارج شوند و برخی جراح ها از خارج کردن اینگونه ایمپلنت ها امتناع می کنند، زیرا خطر آسیب رسیدن به بافت و عصب در این حالت زیاد است. مشکل دیگر استفاده از ایمپلنت های سخت در این است که این ایمپلنت ها نمی توانند با ساختار زیرین خود منطبق شوند و به همین خاطر ممکن است بیمار با یک لبه یا برآمدگی هنگام استفاده از آنها مواجه شود. با در نظر گرفتن این مسائل، استفاده از این ایمپلنت ها فقط در زمانی بدون مشکل است که ایمپلنت برای همیشه استفاده شود و نیازی به برداشتن آن وجود نداشته باشد. در واقعیت، بسیاری از مواد مختلف وجود دارند که می توان از آنها برای ایمپلنت استفاده کرد.
ماندگاری ایمپلنت ها در پروتز زیبایی گونه چقدر است ؟
پاسخ این سوال می تواند دهه ها یا حتی برای تمام عمر باشد. با توجه به اینکه ایمپلنت بر روی ساختار استخوانی عمیق زیر پوست قرار می گیرد و از طریق یک پیچ مخصوص کوچک در جای خود تثبیت می شود، امکان حرکت و جابجایی آن وجود ندارد. بر خلاف ژل های تزریقی، انتقال چربی و عمل جراحی پیوند، ایمپلنت های گونه یک بخش دائم از استخوان های صورت خواهند بود. به خاطر داشته باشید که هر چند نتایج این عمل بطور گسترده با دوام است، با این وجود امکان برداشتن ساده پروتز گونه با بی هوشی موضعی در هر زمان وجود دارد.
اندازه مناسب ایمپلنت (سایز پروتز گونه)
این مسئله مربوط به کاربرد ایمپلنت های صورت است و بطور عمده بستگی به تجربه پزشک متخصص دارد. در این حالت جراح متخصص می تواند زمان کافی را به بیمار اختصاص داده و به وی کمک کند سایزپروتز گونه مناسب خود را انتخاب کند. در کنار گوش کردن به خواسته های بیمار و ارزیابی نیازهای وی، می توان از آزمایش ایمپلنت بر روی صورت بیمار با استفاده از روش های خاص بهره گرفت که به این ترتیب می توان مناسب ترین ایمپلنت را از نظر اندازه و ظاهر برای هر بیمار انتخاب کرد.
عمل پروتز گونه
نحوه گونه گذاری ها به این صورت می باشد که جراح متخصص می تواند این ایمپلنت ها را تحت بی حسی موضعی در مطب یا بیمارستان انجام دهد. عمل پروتز گونه در حالت سرپایی بطور تقریبی به یک ساعت زمان نیاز دارد.
بی حسی موضعی و مواد مربوط به آن به این دلیل استفاده می شود که بیمار در حالت بسیار راحت یا حتی حالت خواب قرار داشته باشد. در این حالت مواد بی حسی تزریق شده می تواند ناحیه ای را که قرار است روی آن کار شود بی حس کند. در ادامه یک شکاف کوچک داخل لبه بالای گونه یعنی دقیقاً نقطه ای که ایمپلنت در آن قرار است وارد شود، ایجاد می شود. برای وارد کردن ایمپلنت، از بخیه برای محکم کردن ایمپلنت به پوست و یک تکیه گاه استفاده می شود. انجام این کار می تواند از جابجایی بعدی پروتز پس از استفاده جلوگیری کند و با ایجاد فشار اضافی به ایمپلنت ورم های احتمالی بعد عمل را حداقل نماید. از بخیه های حل شونده می توان در داخل دهان استفاده کرد، اما این بخیه ها به قدری در بالای دهان قرار می گیرند که حتی زبان بیمار نیز نمی تواند بخیه ها را احساس کند.
به دنبال عمل جراحی، یک پوشش پارچه ای تنگ شبیه ماسک برای پوشاندن صورت بیمار مورد استفاده قرار می گیرد. این پوشش کمک می کند ورم های ایجاد شده پس از عمل جراحی حداقل شوند و ایمپلنت در محل صحیح خود در سطح استخوان باقی بماند و در بافت نرم صورت شناور نباشد.
مراقبت های بعد از عمل پروتز گونه
پس از برداشتن تکیه گاه و بخیه های استفاده شده بر روی گونه، سطح مراقبت های پس از عمل جراحی حداقل می شوند. در این زمان بهتر است از دهان شویه با آب نمک برای تمیز نگه داشتن بخیه ها استفاده شود. به هر حال این بخیه ها به زودی حل می شوند. عمل جراحی پروتز گونه نتایج فوری برای بیمار به همراه دارد، اما برای فروکش کردن کامل ورم و کبودی ایجاد شده به مقداری زمان نیاز است.
ریکاوری
پوشش پارچه ای تنگ روی صورت، تکیه گاه و بخیه ها باید برای دو تا سه روز در محل خود قرار داشته باشند. پس از این دوره می توان تکیه گاه و بخیه ها را خارج کرد. برخی افراد به پوشیدن پوشش پارچه ای تا پایان هفته، فقط موقع شب ادامه می دهند. معمولاً در این مرحله ظاهر صورت شما تا حدودی بهبود پیدا کرده است، اما شما ممکن است دچار مقداری ورم بوده و گونه های فربه داشته باشید. در این دوره ممکن است بیمار نیاز به استفاده از مسکن ها (با وجودی که در اکثر مواقع نیازی به استفاده آنها نیست) و آنتی بیوتیک ها داشته باشید و باید دوره مصرف آنها را در صورت استفاده کامل کنید. بعد از عمل پروتز گونه مقدار کبودی در سطح حداقل قرار دارد و برای حل این مشکل لازم است که شما فقط کمی منتظر بمانید. ظاهر صورت اکثر افراد معمولاً پس از یک هفته بهبود چشمگیر پیدا می کند و پس از دو هفته نباید کسی متوجه شود که شما عمل خاصی روی صورت خود انجام داده اید.
در این حالت ممکن است بیمار با ناراحتی های قابل تحمل در اولین شب پس از عمل جراحی پروتز گونه ها مواجه شود که برای کنترل آن می توان از قرص های مسکن تجویز شده توسط پزشک استفاده کرد. بیماران به ندرت در این زمان وجود درد شدید را گزارش کرده اند و تمام مشکلات احتمالی به سادگی با مصرف داروهای مناسب مدیریت می شود.
طول دوره ریکاوری
دوره ریکاوری برای ایمپلنت های گونه برای افراد مختلف متفاوت است، اما بطور معمول پس از هفت روز اکثر بیماران می توانند به فعالیت عادی خود باز گردند. برخی بیماران نیز پس از 3 تا 4 روز می توانند به سر کار خود باز گردند. دوره ریکاوری بستگی به مقدار ورم ایجاد شده برای بیمار دارد، زیرا برخی بیماران با ورم بیشتر و برخی دیگر با ورم کمتر در این رابطه روبرو می شوند. علاوه بر این، توانایی خندیدن و اخم کردن بیمار تا حدودی برای یک هفته تا 10 روز اول پس از عمل جراحی متفاوت خواهد بود. به هر حال بطور میانگین اکثر بیماران نیاز به مرخصی گرفتن از محل کار خود برای مدت یک هفته دارند.
بررسی امکان حرکت ایمپلنت ها در محل خود
جراح موقعیت ایمپلنت را با استفاده از یک پیچ مخصوص بسیار کوچک در محل خود تثبیت می کند. به بیان دیگر، پزشک فلز وارد شده به گونه را در محل خود رها نمی کند. عدم موفقیت در انجام این کار می تواند باعث ایجاد مشکلات جدی در نتایج ایمپلنت، ایجاد عفونت و از دست دادن استخوان موجود در زیر ایمپلنت شود. با تثبیت کردن ایمپلنت در محل مناسب آن، احتمال ایجاد این مشکلات که مربوط به قابلیت حرکت ایمپلنت در محل خود هستند، حذف می شود.
خطرات یا عوارض پروتز گونه
شستشو با شامپوی بدن ضد عفونی کننده و دهان شویه با مایع ضد عفونی کننده می توانند از ایجاد عفونت جلوگیری کند و به همراه آن باید از آنتی بیوتیک ها برای مدت پنج روز استفاده شود. تکیه گاه استفاده شده در این عمل جراحی از حرکت ایمپلنت جلوگیری می کند. یکی از عوارض پروتز گونه این است که در برخی مواقع ممکن است موقعیت ایمپلنت تا حدودی تغییر کرده و از حالت توازن خارج شود. در این صورت نیاز به عمل جراحی ترمیمی در یک طرف صورت وجود دارد.
برای برجسته کردن گونه ها از چند روش استفاده می گردد:
1-تزریق چربی
2-پروتز
3-استئوتومی
1- تزریق چربی :
با وسایل مخصوص ساکشن چربی مورد نیاز را چربی از ران پا می گیرندو سپس در دستگاه سانتریفوژ چربی از خون جدا می شود و چربی خالص در داخل گونه تزریق می گردد. این روش بسیار راحت ، بدون درد وتحت بی حسی موضعی در مطب انجام می شود اما معمولا بیش از 50% آن در عرض 2 الی 3 ماه جذب می شود ولذا این روش نیاز به تکرار دارد.
2- استفاده از پروتز پورکس یا سیلیکون
روش لیفتینگ در افراد مسن استفاده می شود که بافت شل شده و آویزان گونه از زیر گرد می شود وبه سمت بالا کشیده می شود ولذا گونه ها حالت برجسته پیدا می کند .
3- روش استِئوتومی:
با استفاده از جراحی روی استخوان های گونه برش داده می شود و سپس استخوان ها در حالت برجسته قرار داده می شود و با پیچ وپلاک محکم می شوند. هر روز افراد بسیاری با استفاده از عملهای مختلف زیبایی اعتماد به نفس بیشتری پیدا كرده واز زندگی خود لذت بیشتری می برند این اطلاعات فقط برای آگاهی شما ارائه شده است . برجسته بودن استخوانهای گونه در زیبایی صورت اهمیت بسزایی دارد . در بعضی افراد استخوانهای گونه به میزان كافی رشد نكرده است و لذا گونه های پهن وبی حالتی دارند . چنین افرادی كاندید خوبی برای گذاشتن گونه هستند . این عمل را می توان به تنهایی و یا همراه با سایر عملهای زیبایی صورت مثل جراحی پلاستیك بینی و … . بطور همزمان انجام داد .
برای برجسته تر کردن گونه ها میتوان از روشهای متفاوتی کمک گرفت که مناسب ترین روش ، استفاده از پروتز است . پروتز ها از جنس مخصوصی تهیه شده اند که برای بدن انسان بی ضرر باشند . از نظر ظاهری میتوان آنها را به پلاستیک فشرده تشبیه کرد . پروتزهای گونه سایزها و شكلهای مختلفی دارند كه پزشك برای هر بیمار پروتز مناسب را انتخاب خواهد كرد .
پروتز گونه را به دو طریق میتوان روی استخوان گونه قرار داد:
1- از طریق داخل دهان
2- از طریق پلک تحتانی
صرفنظر از اینکه از کدام روش استفاده کنیم این عمل با هر دو روش نیمه بیهوشی و بیهوشی كامل قابل انجام است و مدت زمان آن حدود 45 دقیقه است تكنیك عمل از طریق داخل دهان : از طریق داخل دهان برش كوچكی بین لثه فوقانی و نسج نرم گونه می دهیم . نسج نرم را از گونه بلند می كنیم . و در نتیجه حفره ای ایجاد می شود كه پروتز را درون این حفره و درست روی استخوان گونه قرار می دهیم و آن را فیكس می كنیم .
این پروتزها به گونه ای طراحی شده اند كه مثل كلاهی كه روی سر گذاشته می شود ، پروتز روی استخوان می نشیند . سپس محل برش را با نخ قابل جذب می دوزیم . تکنیک عمل از طریق پلک تحتانی:قبل از شروع عمل، محلی که باید پروتز روی گونه قرار گیرد را از روی پوست مشخص کرده و با مارکر مخصوص استریل علامتگذاری میکنیم .
این کار باعث میشود که محل گذاشتن پروتز کاملا قرینه باشد . سپس برشی زیر مژه های پلک تحتانی و درست به موازات لبه پلک میدهم . این برش دقیقا همان برشی است که از آن برای برداشتن پف پلک تحتانی استفاده میکنیم .از محل این برش پوست روی گونه را در قسمت دلخواه از روی استخوان بلند کرده و پروتز را در محل خود قرار داده و فیکس میکنیم و سپس محل برش را میدوزیم . از آنجا که محل برش زیر مژه ها است جای برش نخواهد ماند.
نكاتی در باره عمل پروتز گونه
در روش داخل دهانی برشی روی پوست صورت شما داده نخواهد شد و در روش پلک تحتانی برش ما محدود به زیر مژ ه های پلک پایینی است ولی بعد از عمل برای جلوگیری از ورم صورت ، روی صورت شما چسب زده خواهد شد .
در روش داخل دهانی روزی 3 بار با دهان شویهٌ بتادینه دهان خود رابشویید .
نخ های بخیه داخل دهان شما قابل جذب هستد و نیازی به كشیدن آنها نیست
بعد از عمل آنتی بیوتیك خود را دقیقا مصرف كنید .
تا 24 ساعت بعداز عمل از كمپرس سردصورت استفاده كنید . بدین منظور كافی است چند تكه یخ را درون كیسه فریزر ریخته و آنرا روی صورت خود قرار دهید .
بعد از عمل تا دو روز از رژیم غذایی نرم استفاده نمایید . بعد از آن خوردن هر گونه غذایی بلامانع است .
