زمانی که یک یا چند دندان از بین می رود و چاره ای جز کشیدن آنها نیست، باید به دنبال راهی برای درمان بود. در این زمینه روش های متعددی وجود دارد. بهترین روشی که از سوی متخصصان دندانپزشکی برای پر کردن جای خالی دندانها پیشنهاد می شود، کاشت ایمپلنت دندان است.در روش کاشت ایمپلنت دندانی، ابتدا دندانپزشک، لثه، فک و دندانهای بیمار را معاینه و بررسی می کند. جلسه ای از سوی دندانپزشک به عنوان مشاوره رایگان تعیین می شود و در آن تمامی توصیه ها و روش های درمانی در پیش روی بیمار قرار می گیرد. سپس با توجه به شرایط جسمی بیمار و همچنین قابلیت کاشت دندان، دندانپزشک برای او جلساتی را مشخص می کند که طبق زمان مشخص شده بیمار باید مجددا به مطب مراجعه کند.
نحوه کاشت ایمپلنت
کاشت ایمپلنت دندان به صورت پانچ انجام می شود که در آن به استخوان فک و عروق خونی هیچ آسیبی وارد نمی شود. تلاش دندانپزشک در این روش، حذف تراش دندانهای مجاور است. علاوه بر این طول درمان نیز کوتاه تر می شود و در زمان کاشت دندان، درد و خونریزی به حداقل ممکن می رسد. در این روش، بطور کلی عواض کاشت دندان به صفر می رسد و در مقابل، نتیجه بهتری نیز کسب می شود. میزان دوام و ماندگاری ایمپلنت به مراقبت های بیمار و رعایت بهداشت دهان و دندان بستگی دارد. در حالت کلی دندانهای کاشته شده تا آخر عمر بیمار باقی می مانند. اما در صورتی که بخوبی از آنها مراقبت نشود، نیاز به ترمیم خواهند داشت.
اجزای ایمپلنت
ایمپلنت از سه جزء تشکیل شده است که عبارتند از:
پایه تیتانیومی این قسمت به صورت یک پیچ است که درون لثه بیمار قرار می گیرد و پس از مدتی با استخوان فک پیوند برقرار می کند و به جزئی از بدن تبدیل می شود. پایه تیتانیومی بواسطه آباتمنت به قسمت تاج متصل می شود. زمانی که بین تاج و پایه اتصال برقرار می شود، پدیده Cold Welding و یا جوش سرد صورت می گیرد که دو جدا کردن آنها به سختی انجام می شود.
پیچ اتصال قسمت تاج و ریشه دندان (پایه تیتانیومی) را به هم متصل می کند.
تاج دندان که در معرض دید قرار می گیرد و به طور کلی پایه را تحت پوشش خود قرار می دهد. شکل ظاهری این قسمت همانند دندانهای طبیعی است. به طوری که برای دیگران قابل تشخیص نیست. برای تاج ها از قطرهای 3 میلیمتری استفاده می شود.
جنس ایمپلنت
پایه های ایمپلنت از جنس تیتانیوم هستند که بر طبق گرید تقسیم بندی می شوند. بر این اساس گفته می شود 5 نوع ایمپلنت وجود دارد. در نوع یک گرید، فلز از تیتانیوم خالص تهیه می شود و سپس برای استحکام بیشتر آن را آبدیده می کنند. در ایمپلنت های گرید دو، سه و چهار آبدیده کردن فلز بیشتر می شود. در گریدهای 5، آبدیده شدن فلز حذف شده و در آن همراه با تیتانیوم از آلومینیوم و وانادیوم استفاده می شود که پایه ایمپلنت این گرید نسبت به گریدهای دیگر استحکام بیشتری دارد. به هر میزان که گرید افزایش می یابد، استقامت و استحکام ایمپلنت نیز بیشتر می شود.
زمان مورد نیاز برای جوش خوردن ایمپلنت دندانی
با توجه به این که شرایط دندانها در فک بالا و و پایین با هم متفاوت است، زمان درمان نیز در آنها فرق می کند. برای درمان ایمپلنت در فک پایین و بالا حدودا 2 تا 3 ماه زمان نیاز است تا به مرحله سلامت کامل برسد. البته این یک قانون کلی است و ممکن است در بیماران مختلف با توجه به سن، جنسیت، میزان سلامت و توانایی جسمی آن ها دوره درمان کم یا زیاد شود. برای مثال در صورتی که در فک بالا لیفت سینوس انجام شده باشد، یک ماه بر زمان گفته شده اضافه می شود تا استخوان جدید به تراکم بیشتری برسد. همچنین انواع گرافت استخوانی و یا اسپیلیت کردن استخوان نیز در تعیین مدت زمان درمان ایمپلنت موثر است. در صورتی که استخوان تراکم کمتری داشته باشد، طول دوره درمان افزایش می یابد.
سن مناسب برای کاشت ایمپلنت دندان
در هر سنی ممکن است افراد یک یا چند دندان خود را از دست دهند. در صورتی که فرد در سنین کودکی باشد، انجام این روش درمانی ممکن است با شکست مواجه شود. حداقل سنی که برای کاشت ایمپلنت گفته شده، 18 سال است. زیرا رشد استخوانها به حد کامل رسیده و پایه ایمپلنت می تواند به آن متصل شود.
